برای تقسیم هدیه عشق
تنها به یکی نیاز است
بی کس عشق می خرد
و من بی کس تنها عشق می فروشم
فقط به خاطر تو
چرا که هستی
تو با منی
حتی اگر نخواهی.
تنها اگر یکی با ما باشد
ما را ببینید
ببیند که هستیم
کافی است
دیگر غمی نمی ماند
چرا که هر چه هست
شور حضور است
هوشیواری است
تجلی است.
اگر دستی دستی را می گیرد
چشمی به نگاهی پیوند می خورد
لبی به خنده نیمه باز رها می شود
بهر حضور توست
دلیل بهانه اش عبور توست
لطفش نزد وجود توست
کافی است
فقط خوب نگاه کنی.
اگر خوب نگاه کنی
کسی هست که شادیش
در گرو وجود تو نهفته است
به حضور تو وابسته است.
اگر جستجو کنی
کسی را می یابی
که به تمامی شادی توست
و نتیجه انتظارت.
اگر خوب نگاه کنی
یکی هست
یکی هست
یکی هست
با نگاهی
که مرا تماشا می کرد
لبخندی
صمیمی و گرم
و جملاتی
که مرا نشانه گرفته بود
رها کرد مرا
از سنگینی غمی که در چشمانم نشسته بود
مرا از پیله من رهاند
کابوس نیمه تمام مرا تمام کرد
شادابی و سرخوشی را دوباره به جان من بازگرداند
به نگاهی
لبخندی
توجهی
و بعد با هم خندیدیم.
ای کاش
- آرزویی که محال نیست
محالی که در دسترس است
دسترسی که دور نیست
و نزدیک هم!!! –
تو باشی
کاش مرا تو ببینی
به نگاهی
لب خنده ای
سر زنشی
خشمی
آهی
کاش مرا تو ببینی
کاش هنوز باشم
در حلقه دیده تو
بدان که نگاهت رهایی است
یکی تنها یکی برای عاشق زیستن کافی است
خنده یکی بس برای تا ابد مستی است
تنها یکی
یکی که تو باشی.
در هیچ هنگامه ای
شادی به تمامی نیست،
همیشه هست،
بین تن هامان
فاصله ای
بین دست هامان
مانعی
و در میا نمان
دلتنگی.
همیشه هست ،
امید
در ژرفای چشمانت
لبخند .
همراه لبخندت
لطف.
.
بر زبان هامان مهر زده ایم
اما با نگاه مان چه کنیم؟
بر دل هامان سد بسته ایم
ولی چشم هامان
ورای سدها به بازی نشسته اند.
شکوه خاموشی
بازیچه ای است میان چشم های من و تو ،
چشم راز را
با هر لبخند
در هر برخورد نگاه
بی محابا
فریاد می کشد.
خاموشی فضیلتی است
که به فراموشی سپرده می شود ،
وقتی می خندیم
فریاد چشم ها
سکوت لب ها را
بی صدا
چون قلعه ای گلی
در ساحلی شنی
با موجی کفی
محو می کند.
خاموشی انکاری است
که به فراموشی سپرده می شود .
وقتی می خندیم
چشم
راز را
با هر لبخند
در هر برخورد نگاه
بی محابا
فریاد می کشد.