امروز!!!

امروز برای دست زدن به کاری غیر عادی روز خوبی است.

می توانیم  عاشق باشیم بر کسی که نیست

در پی شگفتی و لحظاتی باشیم که امروز با خود دارد 

یا بهتر بگویم لحظاتی را یسازیم که دیروزمی خواستیم 

بوسه را لبخندی سازیم و بر روی همه تقدیم کنیم.

 

امروز می توانیم برای خاطره تلخی که هنوز قلبمان را می خراشد اشک بریزیم

می توانیم گوشی را برداریم و با کسی تماس بگیریم که عهد کرده بودیم هرگز با او صحبت نکنیم همانی که دوست داریم روزی پیامی از او دریافت کنیم.

امروز می تواند روزی متفاوت باشد

امروز هر خطایی پذیرفته و بخشوده است

امروز روزی است برای لذت بردن از زندگی.

 

از تمام موهبت هایی که خداوند امروز به تو ارزانی داشته است بهره مند شو.

موهبت ها را نمی توان ذخیره کرد هیچ خزانه ای برای روز مبادا وجود ندارد.

 اگر از آنها بهره نگیری برای همیشه از بین می روند.

 

خداوند می داند گر به زندگی ما پا گذارد هنرمندان خلاقی می شویم

یک روز به ما گل می دهد که تندیس بسازیم

روز دیگر قلم مو و بوم می دهد.

ما هرگز قلم مو را روی گل و گل را روی بوم به کار نمی بریم.

 

هر روز معجزه خاص خود را دارد.

موهبت های امروز را بپذیریم و به کار بندیم.

فردا موهبت های دیگری در انتظارمان خواهد بود.

نیاز؟

 

همه ما به عشق محتاجیم

 

عشق به اندازه خوردن و آشامیدن بخشی از سرشت انسان است.

 

گاهی در تنهایی صحنه ای زیبا می بینیم بدون لذتی ؛ زیبا نیست وقتی کسی نیست با ما

 

باید از خود بپرسیم چند بار کسی از ما عشق خواسته است و ما روی برگردانیده ایم؟

چند بار تا کنون هراسیده ایم برای نزدیکی به کسی که دوستش داشته ایم؟

 

از تنهایی احتراز کن. تنهایی همچون اعتیاد به خطرناک ترین مخدر است.

اگر دیگر غروب برایت معنایی ندارد فروتنی پیشه ساز و درپی عشق برو.

و بدان هرچه بخشنده تر باشی بیشتر بهره مند خواهی شد. 

 

 

بیدار شو!!!

پسرکی نشسته

سر به گریبان فرو برده

به امید فردای خویش

چو برگی که به خورشید می نگرد

در ره آرزوهای خویش گام نهاده

 

وصال؟

...

سرخی؟

آری

باد و باران؟

آری

ریزش؟

آری

مرگ؟

  .

                        مسافری سبکبار

                        در رهی بی انتها

                        پی نور می رود. 

                                                  جاده راست

                                                 بالا و پست

                                                 به انتها می رسد. 

مسافر خسته

گم گشته

از پی مقصد نرسیده

به اندوه پناه می برد. 

                                       مهتابی دل انگیز

                                       باران ریز ریز

                                      سرما تیز تیز

                                      مسافر خوابیده هیس هیس 

                                                                        رویایی شیرین

                                                                        لبخندی بر لب

                                                                        معشوقی دیرین 

                                                                         صیاد به کمین 

بستر سخت

پادشاه بی تخت

خواب لخت لخت

کو ستاره بخت؟؟؟ 

 بیدار شو

 وقت رفتن است

  فکر امروز باش

 دوش گذشته است.

کوله بارت را دوباره ببند

دیر زمانی است سفر را از یاد برده ای

ره در انتظار قدم های توست

گام هایت از پی پیمودن توست

بیدار شو

وقت رفتن است.