باران
سرسپردگی
پیروزی
غرور
آسودگی.
باران خرداد
شگفت زدگی
به آسمان می نگرم
قطره ای به سویم
چشم می بندم
گونه ام را لمس می کند
لبانم را
چشمانم
می لرزم
گونه ام را لمس می کند
لبانم را
از پی هم
دانه
دانه.
فضا پراست
از آوای بارش قطره ها
غرش آسمان
هجوم دانه ها
آوازه خوانی قطره ها
رقصیدن برگ ها
گردش شور
شرر حور
موعد قرار
به سر می آید انتظار؟
مانده ام
و هنوز
به آسمان نگاه می کنم
از پی کسی
منتظر تلولوی
درخششی
موهبتی.
زندگی
یعنی
قصه سرسپردگی ذرات
هنوز باران می بارد
و من ایستاده ام
بر سر قرار
عاشقانه
هنوز.
عشق
میل پرمخاطره قطره هاست
قطره هایی که دورند
فاصله
تصنیف هجرت است
شعر
کلام عاشق است!
وصل
راه یابی قطره هاست
پیوستن روی گونه ای
مژه ای
لبی
گلبرگ گلی
صداها
نواها
هلهله نگاه ها
در شاباش باریدن است
اوفتاد
در خلاء وهم انگیز
بستری پیدا شد
پایانی مهیا شد
انتها تصویر شد:
رستاخیز شاعری
ره یابی دانه ای
پیدایش نسیمی
عاقبت نیکی برای هر جزئی
بازگشت سالکی به خانه ای
رسیدن مسافری به کلبه ای
رجعت زائری به مرجعی
حکایت وهم انگیزی است
اوفتادن گل
جاری شدن اشک
وانهادن سر شاعری
رهاشدن قلبی
عاقبت
اجزاء رجعت را جشن می گیرند.
اما تمام
با قامتی خمیده
سری افکنده شده
در تاریکی فسرده
به کنجی خلوت پناه می برد
از تیره گی کناره می گیرد
و بر تاریکی می نشیند.
عاشق خسته
جز خواب
مجالی نمی یابد
مجنون
جز بیابان
ماُ منی ندارد
گنجشک ها
خرده نان ها را
تنها از پس کرم کفی مهربان
جستجو می کنند
و من دنیا را
از پس پشت نگاهی نوازشگر
به تماشا می نشینم
می ستایم
هرآنکه
لبخند می زند
بر صبح امید
طلوع صبح
آغاز امیدی تازه است
فرصت دیدار دوباره است
پایان انتظار عاشق بیچاره است.