آواز باران
شعرآواز باران
شعربیدار شو!!!
پسرکی نشسته
سر به گریبان فرو برده
به امید فردای خویش
چو برگی که به خورشید می نگرد
در ره آرزوهای خویش گام نهاده
وصال؟
...
سرخی؟
آری
باد و باران؟
آری
ریزش؟
آری
مرگ؟
.
مسافری سبکبار
در رهی بی انتها
پی نور می رود.
جاده راست
بالا و پست
به انتها می رسد.
مسافر خسته
گم گشته
از پی مقصد نرسیده
به اندوه پناه می برد.
مهتابی دل انگیز
باران ریز ریز
سرما تیز تیز
مسافر خوابیده هیس هیس .
رویایی شیرین
لبخندی بر لب
معشوقی دیرین
صیاد به کمین .
بستر سخت
پادشاه بی تخت
خواب لخت لخت
کو ستاره بخت؟؟؟
بیدار شو
وقت رفتن است
فکر امروز باش
دوش گذشته است.
کوله بارت را دوباره ببند
دیر زمانی است سفر را از یاد برده ای
ره در انتظار قدم های توست
گام هایت از پی پیمودن توست
بیدار شو
وقت رفتن است.
