دریا ( ۳ )

 

چه مایه نوای دریا به آوای نفس کشیدن ما شبیه است

 

می آید

 

و باز می گردد

 

گوش کن

 

نفس بکش

 

موجی آمد!!!

 

 

 

صدای هن هن زمین به گوش می رسد

 

انگار زمین هم خسته شده از این همه جدایی

 

خدا کند که بیایی

 

زمین به آسمان می نگرد

 

طلب بلندی می کند

 

و آسمان آبی تر از همیشه به زمین لبخند می زند

 

گاه که زمین فرستاده ای به آسمان می فرستد

 

 آسمان مغرورانه فرستاده را باز می گرداند

 

و زمین گل آلوده می شود

 

تا شاید به مدد حور به سوی آسمان پرواز کند

 

ولی تنها قطره ها با حور پیمان بسته اند

 

و خاک باز هم جا می ماند

 

انگار عشق زمین به آسمان با جدایی پیوند خورده

 

و آب حائل این پیوند جاوید است.

 

 

 

اگر خوب نگاه کنی

 

در انتهای جهان

 

آسمان

 

و

 

آب

 

و

 

خاک

 

به هم رسیده اند

 

در انتهای افق

 

در انتهای جهان

 

در کران بی کرانه تو

 

نظرات 2 + ارسال نظر
حامد سه‌شنبه 18 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 23:24 http://deltalogo.blogfa.com

دیر زمانی است روی شاخه ی این بید

مرغی بنشسته کو به رنگ معماست.

نیست هم آهنگ او صدایی، رنگی.

چون من در این دیار، تنها، تنهاست.

سلام علی آقای عزیز ممنون که به وب خودت سر زدی.
منو خیلی خیلی خوشحال کردی .
از دسته کامنتت ممنون.
خودت گلی .
منتظر حضور دوبارت میمونم.

[گل][گل][گل]
[گل][گل]
[گل]

گلی پنج‌شنبه 20 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 20:36 http://www.onlypictures.blogsky.com

سلام
این پستت فوق العاده بوده
تا به حال کسی چرخه ی آب رو به این زیبایی برام تعریف نکرده بود
توی این ۱۰ سالی که دارم درس میخونم هر سال این چرخه رو داشتیم و فقط تفاوتش با سال قبل این بوده که یه کم فعل ها جا به جا میشه و کلمه ها عربی تر
اما همین که امتحان خرداد رو می دم و میام بیرون دیگه نه چرخه ی آبی یادمه نه چیز دیگه ای
فقط از بارون لذت می برم بدون این که چیزی ازش یاد بگیرم
اما فکر کنم اگر این بار برم کنار دریا یا بارون بیاد خیلی چیزهای خوبی بتونم ازش ببینم
ممنون به خاطر این تعریف زیبا از طبیعت
فعلا بابای

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد