چشم

در هیچ هنگامه ای

 

شادی به تمامی نیست

 

همیشه هست؛

 

بین تن هامان

 

فاصله ای

 

 

بین دست هامان

 

مانعی

 

 

و در میا نمان

 

دلتنگی.

 

 

 

همیشه هست ؛

 

امید

 

 

در ژرفای چشمانت

 

لبخند

 

 

همراه لبخندت

 

لطف

 

 

و در وجود من

 

بی تابی

 

کاش تو در کنارم بودی.

 

 

 

بر زبان هامان مهر زده ایم

 

اما با نگاه مان چه کنیم؟

 

بر دل هامان سد بسته ایم

 

ولی چشم هامان

 

ورای سدها به بازی نشسته اند.

 

 

شکوه خاموشی

 

بازیچه ای است میان چشم های من و تو

 

چشم راز را

 

با هر لبخند

 

در هر برخورد نگاه

 

بی محابا

 

فریاد می کشد.

 

 

خاموشی فضیلتی است

 

که به فراموشی سپرده می شود

 

وقتی می خندیم

 

فریاد چشم ها

 

سکوت لب ها را

 

بی صدا

 

چون قلعه ای گلی

 

در ساحلی شنی

 

با موجی کفی

 

محو می کند.

 

 

خاموشی انکاری است

 

که به فراموشی سپرده می شود

 

وقتی می خندیم

 

چشم

 

راز را

 

با هر لبخند

 

در هر برخورد نگاه

 

بی محابا

 

فریاد می کشد.