قصه دل سپردن موج با باد
احساس خلا محض
تنهایی مطلق
بی کسی
تنهایی
در کنار هرآنچه خواسته ای
حتی آنچه رویا را منور می کرد.
نور فرح بخش
رایحه دل آنگیز مسرت بخش
نسیم از سفر آمده
خبری آورده؟
تو به تماشا
آماده تسلیم
او در پی بازی
هرجا که بود راهی.
همه ذرات چشم درپی او
تن همه جا کشیده ازپس او
آمیختن با او
پراز خالی شدن
آکنده از خلا محض
درپی او شدن
سرشکستن
سرشکستگی کشیدن
و بیهوده راه پیمودن
خستگی کشیدن
بار دیگری بر دوش کشیدن
و
بازگشتن
در تنهایی مطلق
احساس پوچی محض
دمی آسایش
درپی رهایش.
بند بگیر از دامن او
جدا شو از خیال او
فرو رو در ژرفای وجود
بی خبر شو از خبر او
رهایی
بی خبری
گستره آفرینش
نوبت ها در گردش
« منتظر تا باز آید او ؟»!!!
گاه اسیر و دربند
گاه سرشار از غرور و لبخند
گاه درپی بازی
وگاه در اندیشه یاری
هنگام دوری
غم است و داغ صبوری
سکون و آرامش
دلی پراز نیاز و خواهش
چو جنگلی که دامن داده به دست آتش
گریزی نیست
از سوختن در آتش
یا
شکسته شدن با تبر
گریزی نیست
گذشتن ناممکن است
گریزی نیست.