راه؛

       تاریک

منزل؛

        بی نشان

دل؛

         ملول

قافله را جان به لب آمده

امید خلق سراب گشته

خطوط جاده

         بی انتها

                 به تاریکی می گرایند

سهم ما از یار سیاهی زلفست

تاریکی را برایمان به ارمغان آورده

پرپیچ و خم و تار

اسیر دست باد

ازپای فتاده ام