مرثیه ای برای شاخه ای گل ( ۲ )

اوفتاد 

 

در خلاء وهم انگیز 

 

بستری پیدا شد 

 

پایانی مهیا شد 

 

انتها تصویر شد: 

 

رستاخیز شاعری 

 

ره یابی دانه ای 

 

پیدایش نسیمی 

 

عاقبت نیکی برای هر جزئی 

 

بازگشت سالکی به خانه ای 

 

رسیدن مسافری به کلبه ای 

 

رجعت زائری به مرجعی .

  

 

حکایت وهم انگیزی است  

اوفتادن گل 

 

جاری شدن اشک 

 

وانهادن سر شاعری 

 

رهاشدن قلبی 

 

عاقبت 

 

اجزاء رجعت را جشن می گیرند. 

 

 

 

اما تمام 

 

با قامتی خمیده 

 

سری افکنده شده 

 

در تاریکی فسرده 

 

به کنجی خلوت پناه می برد 

 

از تیره گی کناره می گیرد 

 

و بر تاریکی می نشیند. 

 

 

 

عاشق خسته 

 

جز خواب 

 

مجالی نمی یابد 

 

مجنون 

 

جز بیابان 

 

ماُ منی ندارد 

 

گنجشک ها 

 

خرده نان ها را 

 

تنها از پس کرم کفی مهربان 

 

جستجو می کنند. 

 

 

 

و من دنیا را 

 

از پس پشت نگاهی نوازشگر 

 

به تماشا می نشینم 

 

می ستایم 

 

هرآنکه 

 

لبخند می زند 

 

بر صبح امید 

 

طلوع صبح 

 

آغاز امیدی تازه است 

 

فرصت دیدار دوباره است 

 

پایان انتظار عاشق بیچاره است. 

 

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
اجادسا سه‌شنبه 22 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 00:57 http://ajadesa.blogsky.com

سلام علی جان خوبی ممنون از شعر قشنگی که نوشتی
خیلی قشنگود منم آپم یه سر بزن منتظرتما زودی بیا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد