قربان

 

 

خلیل فرزندش را تقدیم کرد 

 

کسی ؛ درهمی 

 

دانه ای 

 

... 

 

من هیچ ندارم 

 

ندارم جز انچه تو عطا فرموده ای 

 

هر زمان اراده کنی از آن توست   

 

تقدیمی من : 

 

من 

 

یعنی بازگشت !!!   

 

امیدم 

 

روشنی بخش روزهای تارم ؛ 

 

بازپس گرفتن آنچه است که عطا نموده ای  

 

انتظار: 

 

عمر 

 

منتظر: 

 

من 

 

می مانم با امید  

 

 تقدیم: 

 

هر زمان که بخواهی 

 

از آن توست گر بپذیری 

 

 

 

از آن توست 

 

جان امانت من است 

 

و من در گوشه ای از این تن خاکی پنهانش کرده ام 

 

دور از چشم اغیار 

 

دست نخورده 

  

حفظش کرده ام   

 

« منتظرم» 

 

 

 

قربان یعنی بدانی چقدر از آن اویی؟ 

 

یعنی قربانی کردن امیال و خواسته ها در مقابل خواسته او 

 

یعنی بدانی چقدر عاشقی 

 

نه چقدر عاقل. 

 ...

 

.. .

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] سه‌شنبه 3 دی‌ماه سال 1387 ساعت 07:14

سلام علی جان خوبی؟ ممنون به خاطر برف ُ زیبا بودُ

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد