و اینک
بر ساحل عشق تو قدم می نهم
بر ماسه ها و کف ها
موج های وحشی ردپایم را در خویش حل می کنند
و باد کف ها را از بین می برد
اما
دریا و ساحل جاودانه می مانند.
اسکار وایلد می گوید: جامعه می تواند جنایت کاران را ببخشد اما هرگز یک رویا پرداز را نخواهد بخشید.
اما قانون حیات ما را به رویا پردازی وامی دارد.
هرگز نباید از دیگری بپرسیم: در زندگی ات چه می کنی؟
پرسش یک انسان خردمند چنین است: آیا به رویاهایت وفادار هستی؟
با این پرسش او را در مقام پاسخ گویی قرار می دهیم.
دیگران را وادار می کنیم به اهمیت حرکاتشان در زندگی بیندیشند
در اغتشاش روزمره مکثی ایجاد می کنیم و با هستی روبرو می شویم.
در برابر این پرسش به پاسخی نیاز داریم.
ما تجلی اندیشه خداوندیم. او انتظار دارد زندگی ما سزاوار این باشد.
سلام علی جان
مرسی خوبم
خانواده سلام می رسونن
بازگشت...شایدم ..ادامه راه نیمه کاره
علی جان...یعنی صمیمی نیستیم؟؟؟!!!
شاد باشی و آواز بارانت شادتر از همیشه
زندگی چون برگ بودن در مسیر باد نیست
امتحان ریشه هاست
ریشه هم هرگز اسیر خاک نیست
زندگی چون پیچکی است
انتهایش می رسد پیش خدا....
سلام وب خوبی داری من که خوشم اومد اگه خواستی به وب منم یه سری بزن بهت بد نمی گذره
ماهی سیاه کوچولو اشکات و پاک کن و بخند
شاه ماهی ها رفتنین بزار اونا به جات برند
سلام علی مهربان
خوبی؟ معلومه که خوبی...
این نوشته های زیبا و سراسر مفهوم فقط از یک آدم خوب برمیاد!
خیلی از این پستت خوشم اومد! به فکر انداخت منو!
ممنون.. ممنون ..ممنون و... که برام دعا میکنی!
من هم همینطور... همیشه به یادت هستم! امیدوارم به تمام رویاهای پرشورت برسی....
:-)))