سپاس

من انسانم

خدای من

به هرچه می نگرم

هرآنچه که هست

ازآن توست

هرآنچه که اطرافم هست

آفریده توست

در احاطه توام

و خود نیز آفریده تو.

و همه امیدم:

هرکه و هرچه جز تو بخواهم و بخوانم

آفریده توست

و ازآن تو

و راهم راه تو.

به هر که دل ببندم

به تو دل بسته ام

به هر که بپیوندم

به تو پیوسته ام

گریزی نیست.

می خندم

چراکه می دانم مرا می بینی

میگریم

چراکه می دانم می دانی

ازآن توام

ازآن توام

ازآن توام

مگر همه چیز ازآن تو نیست؟

مگر همه را نیافریده ای؟

پس عشق می ورزم ..............

گریزی نیست ـ هرچه که هست ازآن یکتایست

 که آفریده است هرچه که هست

گریزی نیست ـ مشرق و مغرب اوراست

و ستایش او را سزاست

« الحمد الله رب العالمین »